-----------------------------------------------
ความเดิมตอนที่แล้ว : หลังได้เควส B50 ก็ไปทำเควสสำรวจ 35 กับ 26 (มั้ง) ที่แน่ๆมี 26 , 35 ส่งราวๆเจ็ดชั่วโมงมั้ง แต่ 26 นี่ปาเข้าไป 80 ชั่วโมง <<<<< ก็รอกันไปดิ่ สามวันกว่าๆ..และแล้ว ในที่สุดก็ทำเควสสำเร็จ ทุบอาวุธทิ้งอีก 7 อันก็ได้คาตาพัลท์มาอย่างง่ายดาย โฮ่ะๆๆๆ
ดีใจ บอกไม่ถูก 55
อร๊าาาาาากกกกก ในที่สุดก็จะได้รีโมเดลแย้วววววว
ตะ..แต่ว่า กดปุ่มรีโมเดลไม่ลง .__. เหอๆๆๆๆ มันเป็นความรู้สึกอาลัยอาวรซุยกากุไคขึ้นมาน่ะสิ และก็กลัวด้วยว่าถ้ารีโมเดลไปแล้วไม่ถูกใจจะทำยังไง!!! T^T ก็เลยตัดสินใจกลับมาตั้งหลักกันก่อน
T^T ไปๆมาๆชักไม่อยากใช้แล้วอ่าาา~~
.. ซุยๆคนนี้ก็น่ารักอยู่แล้ว น่ารักน่าปกป้อง รีโมเดลมาแล้วดูเป็นผู้ใหญ่ แลดูพึ่งพาได้ แลดูไม่ใช่ซุยๆผู้ไม่น่าจะพึ่งพาได้คนเดิม TT
แล้วก็เข้าวิกิไปนั่งจ้องซุยๆตอนรีโมเดล(ซักพักใหญ่) เอาไงดีหว่า นี่แอบบวมๆนิดนึงด้วยนะเนี่ย แต่หน้าตาโมเอะดีเหมือนกัน ดูไปดูมาทำไมดูแมนจังหว่า ... เอาไงล่ะทีนี้
... แล้วก็นั่งสับจอไปมาพักใหญ่ๆ จริงๆก็ไม่ได้ว่างด้วยนะ มีข้อสอบต้องทำ แถมพรุ่งนี้มีสอบอีก... สุดท้ายก็คิดถึงความเหนื่อยยากกว่าจะหาเรือแต่ละลำ กว่าจะปลดด่านได้ กว่าจะหาอุซึกิเจอ มันช่างยากลำบากแสนเข็ญขนาดไหน ...
กลับมาที่คังโคเระก็จัดแจงเอาเครื่องบินออกก่อน(จริงๆไม่จำเป็นต้องทำนะ แต่แค่อยากทำ 55)
นั่งจ้องการ์ดซุยกากุไค แล้วก็สับไปดูที่หน้าห้องผู้การ TT ทำไงดี ทำไม่ลงงงงง
.. พอตั้งสติซักพัก กลับไปที่หน้ารีโมเดล และ กดปุ่มรีโมเดล ปึ้กก!!! ในหัวคิด "ม่ายยยยย ไม่น่าเลย เผลอกดไปแล้ววววว ว๊าาาาก"
ปรากฏว่าหน้านี้โผล่ขึ้นมาก่อน ตกใจหมดไอ้บ้าาาา!!
... พอมาหน้านี้แล้วใจมันแป้วไปเลย วิญญาณแมวโลเลเข้าสิง ทำไงดีรีโมเดลไม่ลงจริงๆ T^T ใจนึงก็อยากกด ใจนึงก็ไม่อยาก อ๊าาาาาก!! ตอนนั้นโลเลมากเลยขอกลับไปตั้งหลักอีกรอบที่ห้องผู้การ
... ครึ่งชั่วโมงผ่านไป ...
ยังคงนั่งสับไปมาระหว่าง หน้าห้องผู้การ หน้าซุยกากุไคนิในวิกิ แล้วก็หน้าสุดท้ายก่อนรีโมเดลข้างบน จนสุดท้ายดูเวลาแล้วกลัวอ่านหนังสือไม่ทัน เลยเวลามามากแล้ว เลยตัดสินใจจะกดแล้วนะ
ย๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ปึ๊ก!!
ม่ายยยยยยยยย กดรีโมเดลไปซะแล้ว คราวนี้กดแบบจริงๆเลยด้วย
ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
แล้วก็ร้องโวยวายยยยโอดครวญพักใหญ่
แล้วก็พึ่งรู้ว่าแคปรูปแต่ลืมเซฟเอาไว้ ... กรรรรม (หูตก)
และก็ได้ซุยกากุไคนิมา สังเกตุว่าไคนิตัวจะเตี้ยกว่าไคเฉยๆนิดหน่อย ลองเทียบความสูงซุยๆกับดาบข้างหลังดูว่าจะรู้สึกว่าอ้วนเตี้ยขึ้นเล็กน้อย ...
ถึงจะเป็นซุยๆคนเดิม แต่มันก็รู้สึกว่าไม่ใช่ยังไงไม่รู้อ่าาาาา ง่าาาาาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
กลับมาจ้องหน้าซุยๆไคนิ ........... งืมมมม คิดถึงซุยๆคนเก่านิดๆ เหอๆ
........หลายนาทีต่อมา.......
"Teitoku~~~~ ซุยคาคุน่ะ เบื่อจะแย่อยู่แล้วนะ~~"
ยังดีที่เค้าไม่ได้เปลี่ยนบทพูดไปด้วย ก็ยังเป็นซุยคาคุที่ดูพึ่งไม่ได้คนเดิมล่ะนะ -__-"
รักซุยกากุที่สุดเล้ยยย~~~~~~~
---------------------------------------------------
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น